Aktualności - zdrowie, zioła, inspiracje i nowe kursy
GIMNASTYKA SŁOWIAŃSKA
Słowiańska Gimnastyka (nazywana również gimnastyką słowiańskich czarownic) zawitała do Polski stosunkowo niedawno (różne źródła podają, że między 2007 a 2013 rokiem) a na nowo została odtworzona w latach 90-tych XX wieku.
Co ciekawe jest ona skierowana wyłącznie dla kobiet a jej odrodzenie zawdzięczamy mężczyźnie. Mowa tu o białoruskim wykładowcy Gienadiju Adamowiczu, który na jednym ze swoich wykładów usłyszał od studentki o ćwiczeniach, jakie dziewczyna znała od swojej babki. Zafascynowany niezwykłą opowieścią zaczął prowadzić miejscowe badania etnograficzne i rozmawiać z wiejskimi kobietami o specjalnej gimnastyce, którą praktykowano od pokoleń. Ten przypadek skłonił autora do nowych poszukiwań i pomógł zanurzyć się w świat słowiańskich systemów psychofizycznych, w niczym nie ustępujących wschodnim, takimi jak joga lub chi kung.
Zebrawszy materiały, dopracował metodykę i stworzył system, który nazwał gimnastyką słowiańskich czarownic „Stojąca woda”. Opisał zestaw 27 ćwiczeń. Gimnastykę połączył z horoskopem słowiańskim i nadał jej kształt, w jakim dziś jest często praktykowana. Prowadził wiele warsztatów na temat słowiańskiej gimnastyki na Białorusi i uważał, że ćwiczenia opierają się nie tylko na tradycyjnej wiedzy, ale są także zakorzenione w „pamięci genetycznej” słowiańskich kobiet.
Nazwa „Stojąca Woda” wg. Adamowicza nawiązuje do roli kobiety, jaką jest dbanie o ochronę rodziny, domu, miłości oraz gromadzenie i zachowanie wiedzy i doświadczenia.
Dla kogo i co daje?
Ćwiczenia zostały stworzone pod kątem specyficznych potrzeb kobiecego ciała i wpisują się w jego funkcje i potrzeby. Przeznaczone są dla każdej kobiety, w każdym wieku, niezależnie od kondycji fizycznej. Kierowane są do wszystkich kobiet, które chcą zadbać o swoje zdrowie, sprawność, atrakcyjność i duchowość.
Wzmacniają i rozciągają takie obszary kobiecego ciała, jak: nogi, miednica, kręgosłup, biodra, brzuch, klatka piersiowa, ramiona, szyja, głowa. Ćwiczenia mają korzystny wpływ na układ hormonalny i rozrodczy, są bezcennym wsparciem w okresie menopauzy, przy bolesnym miesiączkowaniu i w trudnościach z zajściem w ciążę. Ćwicząc zaobserwowano pozytywny wpływ na życie intymne, zwiększenie potencjału seksualnego i atrakcyjności. Na poziomie subtelnym, energetycznym poprzez pracę z kobiecymi obszarami ciała uwalniamy kobiecość, intuicję, budzimy twórczy potencjał. Poprzez połączenie ruchu z oddechem, wzmacniamy stabilność, równowagę i uważność.
27 ćwiczeń tylko dla kobiet
Wspomniane 27 ćwiczeń dzieli się na trzy grupy (światy) – w każdej jest 9 pozycji:
1. W Świecie Górnym (Pravi) ćwiczenia wykonujemy na stojąco. – Według wierzeń słowiańskich jest światem boskim. Odpowiada mu kolor biały, będący symbolem światła, czystości i życiowej energii Wszechświata. Praktykowanie ćwiczeń Świata Górnego wznosi nas na wyższy poziom wibracji, rozwija świadomość, daje poczucie wewnętrznego spokoju, pewności siebie, sprawczości. To przestrzeń idei i wartości.
2. Świat Średni (Javi) – to pozycje, które wykonujemy na kolanach. To świat ludzi, zwierząt, roślin. Przypisany jest mu kolor czerwony, jako kolor krwi, ognia, życia. Instruktorka komentuje, że "praktykowanie pozycji tego świata daje nam równowagę w życiu codziennym, pomaga rozwiązywać powszednie problemy i cieszyć się drobiazgami każdego dnia".
3. Świat Dolny (Navi) to świat naszych przodków i archetypów, w którym ćwiczenia wykonuje się w pozycji kolanowo-łokciowej. Zawiera w sobie to, co niepoznane i nieuświadomione. – To poszukiwanie siły w sobie. Świat Navi związany jest z kolorem czarnym, siłą transformacji, z największą mocą kobiety. Poprzez praktykowanie tych ćwiczeń konfrontujemy się z przodkami, naprawiamy zaburzenia w energii rodowej, pracujemy z energią Ziemi – mówi Katarzyna Uramek kierownik naszego kursu.
Gimnastyka słowiańska jako ćwiczenia fizyczne i praktyka duchowa
Gimnastykę można traktować jako zwykłe ćwiczenia fizyczne, które w sumie są dość proste, jest ich niewiele i wykonuje się je kilkanaście minut. Po prostu uczymy się ułożeń ciała, układamy plan po ile ćwiczeń, jak często wykonywać i możemy zaczynać. Bez ideologii, bez afirmacji, bez wiedzy o energiach i symbolach. Pamiętajmy jednak, że ona może nam pomóc tylko wtedy, gdy podejdziemy do niej z sercem i szacunkiem. A prawdziwe, wielopoziomowe zmiany przyjdą, jeśli potraktujemy ją jako praktykę duchową. Oznacza to, że chcemy z niej nie tylko czerpać ale i dawać. Dawać nasz czas, energię i uwagę, nasze zaangażowanie, chęć zdobywania wiedzy i zmiany nawyków i przekonań. Dzięki temu każda z nas może zbliżyć się do samej siebie w wymiarze duchowym, zrozumieć swoje przeznaczenie i poczuć wsparcie i prowadzenie przez Siłę Wyższą i Przodków.
Gimnastyka to czas, który poświęcamy tylko sobie. Ćwiczenia odgruzowują nasze ciało i usuwają gromadzone latami napięcia. Ćwicząc gimnastykę słowiańską, kobieta wraca do swojej pierwotnej mądrości, o której często zapomina w swoim zabieganym życiu, odzyskuje pierwotne połączenie z własną mądrością zapisaną w Rodzie i swoim ciele.
Bibliografia:
- Dobromiła Agiles, Słowiańska wiedźma: Rytuały, przepisy i zaklęcia naszych przodków, Wydawnictwo Kobiece, 2021.
- Anna Wrzesińska, Słowiańska gimnastyka dla kobiet, Gdańska 2019.
- Gienadij Adamowicz, Gimnastyka słowiańskich czarownic, https://treborok.wordpress.com/slowianszczyzna/gimnastyka-slowianskich-czarownic-ksiazka/
- Sylwia Stolarczyk, Fenomen gimnastyki słowiańskiej czyli o społeczno-kulturowym zjawisku odradzania się prasłowiańszczyzny w Polsce, http://humanistyka.com/index.php/MH/article/view/269/239
- Dorota Wiszniewska, http://witajslonce.pl/gimnastyka-slowianska-czy-polecam/, Witaj Słońce blog osobisty.