Aktualności - zdrowie, zioła, inspiracje i nowe kursy

Codzienne śledzenie liczby kroków może być przydatnym wskaźnikiem aktywności fizycznej, ale zalecenia zdrowotne oparte wyłącznie na liczbie kroków mogą pomijać pewne ważne niuanse.

Nowe badanie przeprowadzone na ponad 33 000 dorosłych osób w ramach projektu UK Biobank sugeruje, że sposób rozłożenia dziennej liczby kroków może mieć wpływ na przyszły stan zdrowia.

W analizie osoby, które większość dziennych kroków wykonywały podczas dłuższych spacerów, miały mniejsze ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny niż osoby, które większość kroków wykonywały podczas krótszych spacerów.

Uczestnicy, którzy chodzili przez dłuższe okresy, mieli również mniejsze ryzyko wystąpienia w przyszłości zdarzeń sercowo-naczyniowych, takich jak zawał serca lub udar mózgu, i było to prawdziwe nawet po uwzględnieniu całkowitej liczby wykonanych kroków.

„Istnieje przekonanie, że specjaliści ds. zdrowia zalecają jako cel pokonywanie 10 000 kroków dziennie, ale nie jest to konieczne” – mówi współautor badania Matthew Ahmadi, badacz zdrowia publicznego z Uniwersytetu w Sydney.

„Wystarczy dodać jeden lub dwa dłuższe spacery dziennie, każdy trwający co najmniej 10–15 minut, w komfortowym, ale stałym tempie, aby uzyskać znaczące korzyści – zwłaszcza w przypadku osób, które nie chodzą zbyt wiele”.

W szeroko zakrojonej analizie wzięli udział dorośli w wieku od 40 do 79 lat, którzy nie cierpieli na choroby sercowo-naczyniowe ani nowotwory i którzy zazwyczaj pokonywali mniej niż 8000 kroków dziennie.

Przez tydzień uczestnicy nosili urządzenia monitorujące aktywność fizyczną, aby mierzyć liczbę kroków. Analizując wyniki, naukowcy odkryli, że osoby, które większość dziennych kroków wykonywały w 10-15-minutowych odcinkach, miały około 4-procentowe prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzenia sercowo-naczyniowego, takiego jak zawał serca lub udar mózgu, w ciągu następnej dekady.

Tymczasem osoby, które większość kroków wykonywały w seriach trwających krócej niż 5 minut, miały o około 9% większe ryzyko wystąpienia w przyszłości zdarzenia sercowo-naczyniowego.

Co więcej, w przypadku osób, które wykonywały dłuższe spacery, ryzyko śmierci wynosiło mniej niż 1%, w porównaniu z około 4% w przypadku osób, które spacerowały w krótszych seriach.

Korzyści związane z chodzeniem były szczególnie widoczne wśród osób najmniej aktywnych fizycznie, które codziennie pokonywały mniej niż 5000 kroków. W tej grupie dłuższe spacery wiązały się z nawet 85-procentowym spadkiem śmiertelności w porównaniu z krótszymi spacerami.

Choć dane te wydają się przekonujące, wyniki są jedynie obserwacyjne i pochodzą z zaledwie trzech dni do tygodnia aktywności fizycznej, dlatego należy je interpretować z ostrożnością.

Teza, że czas poświęcony na ćwiczenia może mieć wpływ na wyniki zdrowotne, znajduje potwierdzenie w innych ostatnich badaniach. 

Należy również zauważyć, że niektóre z tych badań wykazały odwrotną zależność: krótsze, szybsze spacery są lepsze niż dłuższe, wolniejsze spacery.

Tempo chodzenia nie zostało w pełni ocenione w ostatniej analizie UK Biobank, ale sugeruje ona, że całkowita liczba kroków dziennie nie jest jedynym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę.

Kardiolodzy Fabian Sanchis-Gomar z Uniwersytetu Stanforda, Carl Lavie z Instytutu Serca i Naczyń im. Johna Ochsnera w Nowym Orleanie oraz Maciej Banach z Uniwersytetu Medycznego w Łodzi spekulują, że dłuższe okresy ciągłego chodzenia mogą sprzyjać poprawie zdrowia sercowo-metabolicznego, zwiększyć przepływ krwi lub poprawić wrażliwość na insulinę, a efekty te „rzadziej występują w przypadku krótkotrwałej, przerywanej aktywności”.

Emmanuel Stamatakis, naukowiec zajmujący się sportem z Uniwersytetu w Sydney i autor badania, twierdzi, że do tej pory nacisk kładziono głównie na liczbę kroków wykonywanych dziennie lub ilość pokonywanych kilometrów, pomijając kwestię „sposobu” chodzenia.

„Badanie to pokazuje, że nawet osoby bardzo mało aktywne fizycznie mogą zmaksymalizować korzyści dla zdrowia serca, dostosowując sposób chodzenia tak, aby chodzić dłużej, najlepiej przez co najmniej 10–15 minut, jeśli to możliwe”.

Źródło: Annals of Internal Medicine.